Hong Kong met kinderen reisverhaal
Op een lange reis naar Australië of Nieuw Zeeland mag je eigenlijk niet over Hong Kong vliegen. Stap uit en bezoek deze grandiose Aziatische wereldstad, je zult het nooit vergeten! Kijk snel bij alle informatie op deze site, die wij over deze weergaloze kinderbestemming hebben opgenomen. Wij hebben het volgende beleefd (zie ook; www.blog.metdekinderenopreis.nl).
Eerste dag in Hong Kong, wat een stad!!
Na een lange goede reis via London komen we (nachtvlucht) begin van de middag aan in de wijk Kowloon, hartje HK. Een prima hotel, Holiday Inn, met zwembad (al zullen we daar niet veel gebruik van maken). We duiken gelijk de drukte in, de kids kijken hun ogen uit op alle Chinese tekens en anders ogende mensen (pa, ze dragen mondkapjes?!). We zitten ook vlak bij de ferries die per half uur naar de diverse eilanden varen. We wandelen lekker door de smalle straatjes vol winkeltjes en……..Starbucks koffiezaken! Heerlijk! Voelt iedere keer weer als thuiskomen, wanneer komen ze naar NL? Kan geen DE tegenop. Het eetaanbod is ook enorm, het barst er zelfs van de michelinsterren. We komen bij een foodmarkt, waar we voor Japans kiezen. Noodlesoep lijkt tenslotte op spaghetti en dan smaakt het ineens wel bij onze kids! ‘s avonds snel naar de haven voor een prachtig lichtschouwspel op de wolkenkrabbers van Hong Kong eiland. Onder begeleiding van Mozart voltrekt zich onder toeziend oog van duizenden toeschouwers een magnifiek schouwspel van kleur, laser en licht. Werkelijk geweldig! Net als we weg willen gaan, meert er een klassiek Chinees zeiljonk af. Onze jongens smeken ons om aan boord te gaan. Ach ja, je bent er maar 1 keer en aangezien we allemaal jetlag hebben, kunnen we er nog wel een paar uur tegenaan (7 uur later in HK). Uiteindelijk liggen we allemaal tegelijk na middernacht op bed, tot groot genoegen van de jongens.
Onze eerste volle dag in HK staat helemaal volgepland met gave dingedoetjes. We gaan naar het grootste eiland, Lantau, naar een eeuwenoud vissersdorpje op palen en een eeuwenoud moslim klooster. Naar het klooster gaan we per kabelbaan, want die ligt bovenop een hoge berg. Wanneer we bij de kabelbaan aankomen blijken er meer (Chinezen) op dit idee te zijn gekomen. Een urenlange wachtrij besluit ons de boel om te draaien; eerst naar de vissers! Dat doen we per bus, die mutjevol locals zit. De dampende bus scheurt vervolgens (verkeersregels?) door de bergen en scherpe bochten naar de eindbestemming. Hoe dat gaat? Twee bezorgde ouders, maar twee gierende kinderen. Afijn, we komen aan in Tai-O. En wat is dat gaaf zeg: hebben we de wolkenkrabbers van Kowloon amper achter ons, zijn we nu getuige van huisjes op palen in het water met drogende visnetten op de steigers. Hardwerkende verweerde Chinezen die hun verse vangst aan de man brengen en hun specialiteit (garnaal pastei) maken. Als toetje pakken we een lokaal rondvaartbootje (voor de Dordtenaren, een soort Schuttevaar), en varen we langs dit houten Venezie. We gaan ook nog even de Chinese zee op en zien twee roze dolfijnen, mazzel!
Dan per bus naar het klooster en ‘big buddha’ gelegen bij het toeristendorpje Ngong Ping. Groot contrast trouwens al die mooie souvenirswinkeltjes (leuk!) ten opzichte van het eeuwenoude klooster (een wereldwijde trekpleister). Grappig: twee nonnen die we bij de Starbucks tegen het lijf liepen. Zoals gezegd een wereldwijd pelgrimsoord voor moslims, een werkelijk schitterend klooster. Rijkelijk gedecoreerd met houtsnijwerk en kleuren. Onze kinderen? die waren druk bezig met wierook stokjes in de fik steken (wel leerzaam?). En een aandacht die zij trokken van de Chinese bezoekers! Mooiste was nog een monnik waarmee zij (niet de ouders) op de foto mochten, onvergetelijk! Na het klooster liepen we naar de grote buddha. Nou ja, lopen: een steile helling met een paar honderd treden omhoog, in de hitte. Afzien dus, maar dan heb je ook wat. Onze jongens maakten er een wedstrijdje van. En de Buddha, groot? Tja, enorm: van heinde en verre te zien.
Daarna met de kabelbaan naar beneden naar het plaatsje Tung Chung, lekker gegeten (het wemelt van de horeca / malls in HK), en met de metro naar het centrum. Blijkt bij de metro uitgang Kowloon, de Sky Tower te zijn. Een van de hoogste gebouwen van HK en een geweldig uitzichtspunt op alle wolkenkrabbbers. Een mooi kadootje na een gave dag! Omdat zowel wij als de kids nog klaarwakker zij (wat een straf ), lopen we terug via Temple street. Daar zit de grootste night market van HK, een feest voor het oog (elke avond). Tja, en zo komt een eind aan onze eerste echte dag in HK: hoezo afwisselend?
Tweede dag in Hong Kong, tijd tekort….
Lagen we de eerste dag na middernacht op bed, de wekker staat weer vroeg! We zijn tenslotte niet elke dag in HK. Een afwisselende dag voor ons allemaal. We starten bij 1 van de mooiste tempels van HK, de Sik Sik Yuen Wong Tai Sin tempel. Met de taxi, want hij ligt enigszins uit de route. Het is trouwens heerlijk heet vandaag, zelfs de Chinezen zweten. Met parapluutjes lopen ze over straat. Bij de tempel is het druk en mooi. Mooi afstekend tegen de wolkenkrabbers steelt het oude bouwwerk de show. Vol met kleurrijke ballonnetjes (geel en rood), biddende mensen en grote bakken met wierook. Grote afbeeldingen van krijgers (de jongens spreken er nog over: pa, kunnen zij kung-fu?), en een mooie tuin. We vangen nog een glimps op van twee monniken in mooie rode gewaden. Na dik een uur (niets mooiers dan mensen kijken), gutsend van het zweer, gaan we op weg naar een michelin ster restaurant voor dim sum! Jawel, een ster! (er zijn trouwens vrij veel ster restaurants in HK)
De tent heet Tim Ho Wam en zit bomvol, met Chinezen! De kaart is gelukkig ook in het Engels, want de foto’s zeggen niet heel veel. De truc is ook de kids te laten proeven en dat lukt. Ze storten zich op de springrolls, die ze nog kenden uit Vietnam (en zelf daar maakten tijdens een kookcursus). En wij eten vervolgens ook goddelijk, zonder echt te weten wat. Tja, is weer eens wat anders. Ook bij NL ster restaurants weet je tenslotte niet wat je eet, ook daar snap je soms de kaart niet. ‘Proeven!’, zoals wij altijd tegen de jongens zeggen.
Na deze verrassende lunch gaan we via nog een oude tempel, Tin Hau, terug naar het hotel om even te zwemmen. Deze tempel blijkt echter nog veel indrukwekkender te zijn dan de eerste. Buiten spelen oude mannen Chinees dammen, terwijl binnen monniken aan het bidden zijn. En…….we mogen erin! Prachtig in rode gewaden staan ze naast elkaar, zingend en druk gebarend. Prachtig om te zien! De tempel zelf heeft een open dak, waardoor de lichtval mooi is. Lichtbundels dringen door de vele hangende wierook korven naar binnen, terwijl deze op de grond worden gereflecteerd. Dat gecombineerd met de rokerige (smeulend wierook) lucht binnen (en biddende chinezen) maakt het geheel tot een genot voor amateurfotograaf Papa. Die is dan ook niet meer weg te slaan, tot grote ergernis van zijn twee springende kinderen die nu toch echt naar het zwembad willen. Ach ja, we gaan!
Het zwembad op het dak van het hotel heeft veel weg van een sauna, het water is snikheet. Van verkoeling is dus weinig sprake, wat de pret niet drukt natuurlijk. Zie het als een subtropisch zwembad zonder glijbanen.
Eind van de middag gaan we op weg naar Victoria peak op Hong Kong eiland. Wellicht topattactie nummer 1, omdat vanaf deze berg je een geweldig uitzicht hebt op Hong Kong. Een tram brengt je naar boven. Daar aangekomen blijken wij niet de enige te zijn, er staat een enorme rij. Zonde om te lang te wachten, dus we pakken een taxi naar boven. Het uitzicht is inderdaad fantastisch, zeker als de schemering invalt en HK de verlichting aanzet. Lijkt op het uitzicht over New York vanaf de Empire State Building. Op ‘de peak’ zitten leuke restaurantjes en winkeltjes, daar blijven we nog even lekker hangen. Daarna pakken we de taxi terug naar beneden en wandelen we nog even gezellig door de drukke straatjes van Kowloon. Je kijkt je ogen uit en de aandacht die onze jongens krijgen…. Afijn, weer veel te laat naar bed! En morgen is het een dag volledig voor de kids, die zich al helemaal hebben aangepast aan het leven in Hong Kong. Rust, reinheid, regelmaat, wat is dat?
Derde dag en helaas de laatste!
Helaas, onze laatste dag in het hectische hete (niet zeuren Peter, in NL is het kwakkelweer) Hong Kong. De wekker rinkelt om 8 uur, iedereen ligt nog uitgebreid te slapen (‘s avonds leeft HK). Vandaag gaan we naar Disneyland, de Aziatische variant van de Amerikaanse (of van de Franse ). We pakken de metro, die de afgelopen dagen perfect is gebleken. Zit wel lekker vol iedere keer, maar dat moet dan maar. We vertellen het de jongens vanochtend wat tot een energie uitbarsting leidt. Snel weg dus! We hebben geen tickets vantevoren gereserveerd (doen!), maar gelukkig valt de drukte vandaag mee en zijn we snel binnen. We beginnen bij Adventureland (Afrika) en zien een enorme wachtrij. Wanneer we aankomen worden we echter gelijk gewenkt om in een andere (westerse) rij te gaan staan. Wat blijkt: westerse toeristen krijgen voorrang op chinezen! Waarom krijgen wij dat in Parijs niet op de Fransen? We waren dus al snel aan de beurt, wat de pret alleen maar ten goede kwam.
Wandelend over het park, ongeveer het formaat Efteling maar snel uitbreidend, valt het ons op dat er bijna geen westerling te bekennen is. We bezoeken de musical ‘Lion King’ (net als de echte), zien de Disney parade en een gave 3D Mickey Mouse film. Onwijs gaaf! Bij elke attractie krijgen de jongens een stickers van de Disney figuren. Je raadt het al, al snel draait het om het zoveel mogelijk verzamelen van stickers. Werkelijk elke medewerker van het park wordt achtervolgd, om maar zoveel mogelijk stickers te hebben. Tja, wel handig want de wachttijden zijn nu wel fors.
En zo eindigt een onvergetelijke gezinsdag in een Aziatisch pretpark, onze beleving is groot. Disneyland is echt een kadootje want wij hadden niet verwacht dat het zo gaaf zou zijn in den vreemde en toch zo apart. Disney is zo Amerikaans en wij waren een van de weinige bleekscheten in dat hele park. Tja, en dat betekende voor onze kinderen dat iedereen op de foto wilde. Een echte fotomodel wedstrijd! Mika had er soms zo de balen van dat hij elke keer op de kiek werd gezet, dat hij van pure ellende zijn petje op hield want dan zagen ze zijn haren niet. Snikheet en alles op houden, want ja, anders word je gekoppeld aan een Chinees meisje dat met je op de foto wil. Chinezen gaan in alles over de top, grote volwassen die met oren van Mickey rondlopen; echt, in Nederland zouden ze je laten opnemen. Prachtig!
We reizen terug naar het centrum om onze laatste uurtjes voor vertrek naar Sydney in het stadspark van Kowloon (vroeger een ommuurd Chinees dorp) door te brengen. Tip: bezoek altijd de stadsparken, het dagelijks leven speelt zich daar af. Sportende ouderen en jongeren, moeders die een ommetje maken, oma’s die oppassen (in China werken vaak beide ouders), mooie bloemen en monumenten: kortom, doen!
