Jordanië met kinderen reisverhaal

"Lekker slapen in de bergen van Dana nationaal park"

Mei 2010,

Verre reizen met kinderen? Ja, ontdek Jordanie met je kinderen! We reizen twee weken met zijn viertjes (pa, ma, Mika (6 jaar) en Skye (3 jaar) door het fantastisch mooie Jordanië. Na aankomst op de luchthaven van Amman zijn wij direct naar onze eerste verblijfplaats gebracht: een prachtig hotel aan de Dode Zee. Vandaaruit bezochten we prachtige plekken in het noorden van Jordanië én speelden we lekker met zijn allen in de Dode Zee. Althans speelden? We dreven, spelen was onmogelijk! De kinderen vonden het geweldig, en wij ook! Jammer is dat de Dode Zee jaarlijks enkele meters daalt door intensieve zoutwinning. Bij "ongewijzigd beleid" is de zee in enkele decennia verdwenen, een gigantisch verlies...... Gelukking denkt de Jordaanse overheid na over maatregelen om dit te voorkomen. Eén idee is om de Dode Zee te verbinden met de Rode Zee. Hoe dan ook, Mika en Skye zullen het nooit meer vergeten.

De komende dagen staat het prachtige Dana natuurpark op de agenda. We zullen daar verblijven op een camping (Rummana campsite) middenin de natuur. Een afgelegen weg voert ons naar een vertrekpunt in de bergen, vanwaaruit wij per truck naar de camping worden gehaald. Ik moet zeggen, het is niet zo warm in Jordanië dan wij vantevoren hadden bedacht. 's Nachts is het minder dan 10 graden en overdag is het niet veel warmer dan een graad of 18. In de bergen bij Dana is het ook fris terwijl het in de Wadi Rum woestijn, een stukje verderop, stukken warmer is. Nou, daar kunnen we ons nog op verheugen want daar gaan we hierna naartoe.

De truck rijdt ongeveer een half uurtje bergafwaarts en via kronkelweggetjes naar een soort plateau in een dal, waar allemaal tentjes staan. Een werkelijk geweldig gezicht. Overdonderd door zoveel natuurschoon, krijgen wij een korte instructie van de "camping beheerder". Deze meneer, een echte Jordaniër, vertelt ons over de do's en don'ts van de camping en de omgeving. Lichtelijk verbaasd kijkt hij naar onze kleine rakkers, die hij eigenlijk hier niet had verwacht! Maar zoals vaker blijkt tijdens onze reis, is ook deze Jordaniër een echte kindervriend. Vooral jonge Skye zit binnen de kortste keren op zijn nek, terwijl hij de camping laat zien. 'S avonds is de man één grote gangmaker bij het kampvuur met geweldige verhalen over zijn land en avonturen in de woestijn. Terloops horen we iets over schorpioenen??

'S avonds eten we gezellig met alle andere gasten (alle tentjes waren bezet met uiteenlopende nationaliteiten) een Jordaanse maaltijd bij het kampvuur. Echt onwijs gezellig. Wij zijn het enige reizende gezin, wat nogal veel gesprekvoer oplevert. Varierend van "goh, wat knap" tot "nou, dat zou ik nou nooit doen" hebben wij hele leuke gesprekken. Terwijl onze kinderen lekker spelen bij het kampvuur en rond de tent verbaast menig persoon zich over het aanpassingsvermogen van onze kleine kinderen. Tja, in principe is het overal wel een speeltuin..... en pa en ma zijn er tenslotte bij. Ondertussen zakt de zon wat ongekend mooie plaatjes oplevert. De bergen kleuren rood..

De dag erna gaan we lekker wandelen. Terwijl iedereen nog lekker ligt te slapen maken onze kids ons al ver voor zonsopkomst wakker. Met als voordeel dat wij getuige zijn van een prachtige zonsopkomst in een werkelijk majesteus landschap. Kleurde de avond ervoor het landschap rood, nu is het vooral de gele kleurtint die de boventoon voert. Mika en Skye rennen bergje af en bergje op en verbazen zich overal over: "wat is dat voor plant?", "wat is dat voor beest?"........ Nou, dat beest blijkt een heuse kameleon te zijn. Ik heb er nog niet eerder eentje live gezien, dus het beestje gaat flink op de foto. Het mooie is dat we met zijn allen gebiologeerd naar hem staan te kijken. In de tussentijd pakt hij ook nog een vlieg uit de lucht, met zijn lange tong. Onvergetelijk, daar kan de TV of de dierentuin niet tegenop!

In de verte zien we ondertussen de camping beheerder met een aantal mensen aan de wandel. We lopen ook die kant op en zien het groepje op een gegeven moment vrij lang stilstaan. Benieuwd naar wat daar te zien is, lopen we er ook heen. De Jordaniër vertelt zijn gasten over de natuur, het ontstaan van het gebied, de bloemetjes en de beestjes. Terwijl hij vertelt is hij druk bezig om stenen op de grond om te draaien. Waarom toch? Eh, juist! Onder één van die stenen ligt een heuse schorpioen... een levende! En volgens de boekjes ook de meest dodelijke, een gele... Ik schrik me rot, het beestje loopt weg. De kinderen hebben het er nog steeds over en de wijze les was natuurlijk om nooit in woestijngebieden tegen stenen te schoppen. Kans is klein, maar voorkomen is beter dan genezen. Het moge overigens duidelijk zijn dat het absoluut niet onveilig is om rond te lopen. Je moet alleen goed naar de grond kijken en vooral geen voetbal gaan spelen met stenen..

Na een lekkere bak koffie was het ondertussen weer de hoogste tijd om naar onze volgende bestemming te gaan; Petra! Ook daar vertellen wij op deze site meer over.....